بعد از اینکه در تیر 84 تمام معادلات اصولگرایان و اصلاح طلبان برهم ریخت و شخصی که هیچ یک از احزاب روی آن حساب نمی کردند به نفر اول پاستور تبدیل شد از همان زمان بود که کارشکنی بزرگان گذشته آغاز شد.
افرادی که تمام مناسب دولتی و ارکان نظام در دستشان بود به یکباره نفر اول ساختمان سفید را غیر خودی دیدند ، پس چه بهتر که شروع به کارشکنی کنند و از همان اول به فکر انتقام باشند، انتقامی که حتی به مردم هم رحم نشد! گناه مردم چه بود؟ گناه مردم این بود که فردی را به ریاست جمهوری برگزیدند که همسو با دولتمردان سابق نبود...پس این مردم هم باید تنبیه شوند.
دولت ائتلافی (انتقامی) با نام هایی مثل رضایی(طراح)، قالبیاف و ولایتی فعلا بر زبان سیاستمداران افتاده است البته اگر 4 سال قبل لاریجانی انتخاب می شد دیگر این صحبت ها نبود ، اما حالا که لاریجانی بر یک مسند تکیه زده است پس می ماند باقی بزرگانی که از اریکه قدرت دور مانده اند.

بهترین را چیست؟
بهترین را این است که بیائیم بار دیگر با هم ائتلاف کنیم تا یک خودی به ریاست جمهوری برسد تا ما هم بر مسندی تکیه بزنیم.
خیلی جالب این است که طراحان و سایت حامی طرح این چنین می گویند:« اگر چه هنوز دولت ائتلافی مواضع انتخاباتی و گزینه اصلی خود را معرفی نکرده، ولی به نظر می‌رسد قوی‌ترین تشکل اصولگرایان پا به صحنه انتخابات گذارده است».
مثل اینکه باز هم احزاب چه اصول گرا و چه اصلاح طلب درس عبرت نگرفته اند و توهم زیادی نسبت به افکار خودشان دارند ، هنوز باور نکرده اند که این مردم هستند یک نفر را برای ریاست جمهوری انتخاب می کنند.
متاسفانه اصول گرایان و اصلاح طلبان خود را قیم همیشگی مردم می دانند و برایشان در جلسات خود تصمیم گیری می کنند.
به احتمال خیلی زیاد احمدی نژاد باز هم به طور مستقل وارد عرصه انتخابات می شود و این مردم خواهند بود که با تصمیم خود مسئولیت را به افراد دور مانده از قدرت تحویل دهند یا به خادم خود.

پ.ن1: اولین بیانیه ستاد دولت ائتلافی
پ.ن2: اصول گرایان خود به چندین دسته و گروه تقسیم می شوند اما متاسفانه گروههایی که پایگاه کمتری در بین مردم دارند بیشتر هیاهو دارند و باز هم متاسفانه بعضی از اصول گرایان به تخریب احمدی نژاد دست می زنند و بعضی اوقات بحث عبور از احمدی نژاد از جانب برخی از اصول گرایان مطرح می شود.
این پی نوشت برای این درج شد تا مشخص شود که منظور من تمامی اصول گرایان نیستند.